Nestor 2010
Jan Henryk Cichosz

Decyzją Redakcji Czasopisma Artystycznego „Nestor”, tytuł NESTOR 2010 oraz Order Nestorii otrzymuje Jan Henryk Cichosz za pasję inicjowania i konsekwentnego upowszechniania kultury poetyckiej skierowanej do szerokiego odbiorcy, utrwalanie zjawisk artystycznych za pośrednictwem prasy i Internetu, oraz osobisty udział w powołaniu pisma „Hereditas” i współtworzeniu środowiska literackiego m.in. Grupy Literackiej „Słowo”, a także za własny niebagatelny dorobek wydawniczy w postaci jedenastu tomików poetyckich.

Jan Henryk Cichosz urodził się 1 lipca 1949 r. w Wielobyczy, niedaleko Krasnegostawu, w centralnej części Wyżyny Lubelskiej na tzw. Wyniosłości Giełczewskiej - malowniczej okolicy pośród wzgórz i wąwozów. Pochodzi z rodziny chłopskiej. Mieszka i tworzy w Krasnymstawie.

Od 1956 do 1963 r. uczęszczał do szkoły podstawowej w Wielkopolu. Następnie uczył się w Zasadniczej Szkole Zawodowej (1964-1967) i Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie. Zawodowo związany był także z Krasnymstawem. Pracował w Zakładach Wyrobów Sanitarnych (1975-1979), a następnie - w Oddziale PKS.

Swój pierwszy wiersz napisał w 1968 r. o Wyścigu Pokoju. Debiutował w 1972 r. w „Zielonym Sztandarze” wierszem pt. Wiejski cmentarz, ale za swój właściwy debiut uważa druk w „Kamenie” w 1975 r.

Do 2011 roku wydał jedenaście tomików poetyckich, a jego wiersze zostały zamieszczone w wielu antologiach i almanachach. Prezentowało je także lokalne Polskie Radio Lublin i Kielce, a publikowano w takich pismach jak: „Akcent”, „Życie Literackie”, „Autograf”, „Wiadomości Kulturalne”, „Tygodnik Kulturalny”, „Nowy Wyraz”, „Okolice”, „Kozirynek”, „Przekrój”, „Kresy Literackie”, „Kamena”, „Więź” i „Nestor”.

W latach siedemdziesiątych współtworzył Grupę Literacką „Słowo”, a także Grupę Literacką „Zamoście”. Był inicjatorem ogłoszenia Konkursu im. Anny Kamieńskiej przez Grupę Literacką „Słowo” i Krasnostawski Dom Kultury. W pierwszej edycji otrzymał nawet główną nagrodę za tomik „Malowanie czasu” (1993). Po raz drugi powtórzył ten sam sukces w roku 1997 tomikiem „Przestrzenie”. Kolejny miał miejsce w roku 2001 - tomik „Czas fotografii” uzyskał nominację w lubelskim Konkursie im. Józefa Czechowicza. Uczestnicząc w różnych konkursach literackich, zdobył ponad 30 nagród i wyróżnień.

Jan Henryk Cichosz inicjował także lokalne konkursy im. Stanisława Bojarczuka i Marka Swatowskiego, oraz spotkania literackie pod nazwą „Zadumki poetyckie”. Miał też swój współudział w powstaniu Ogólnopolskiego Konkursu Poezji Więziennej, w którym corocznie jest przewodniczącym komisji konkursowej. W latach osiemdziesiątych prowadził w „Tygodniku Zamojskim” stałą rubrykę: „Przedsionek poetycki”, odpowiadając na listy młodych poetów i prezentując ich wiersze.

Do całkowicie samodzielnych i cennych działań tego społecznika należy zaliczyć osobiście wydawaną w latach dziewięćdziesiątych gazetkę literacką „Hereditas”, a w ostatnich latach prowadzenie internetowego bloga, który jest kronikarskim zapisem doznań autora na tle literackich zdarzeń związanych najczęściej z najbliższym środowiskiem.

W roku 1981, na tydzień przed stanem wojennym został wyróżniony dyplomem ministra kultury i sztuki, który odebrał dopiero po kilku latach. Rok 1987 przyniósł mu odznakę Zasłużonego Działacza Kultury, a 1989 - odznakę „Zasłużony dla Województwa Zamojskiego”. W 2001 roku otrzymał krasnostawskie honorowe wyróżnienie „Złote karpie”, a wkrótce Srebrny Krzyż Zasługi (2003) i brązową odznakę ministra sprawiedliwości „Za zasługi w penitencjarnej pracy oświatowo-kulturalnej” (2004). Na dyplom prezydenta Lublina i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich „Niestrudzony dla literatury” czekał do 2007 roku, chociaż nieprzerwanie od 2002 roku jest członkiem Lubelskiego Oddziału Związku Literatów Polskich.

Jan Henryk Cichosz zajmuje się krytyką literacką i bywa jurorem w konkursach poetyckich, współpracuje z prasą regionalną oraz ogólnopolską, ale dla nas najważniejsze wydaje się to, co twierdzi osobiście: moją największą literacką miłością jest Krasnystaw.

Dotychczas wydane zbiory wierszy: Pielgrzymka (1983), Przez otwarte ogrody (1988), Wieczór autorski (1990), Malowanie czasu (1993), Krajobrazy pamięci (1995), Przestrzenie (1997), Czas fotografii (2000), Śmierć motyla (2002), Zegar słoneczny (2005), Codzień (2007), In blanco (2010).